*در سخنان منسوب به ابوسعید ابوالخیر آمده است که روزی شعر زیر را در مجلسی فروخواند و پرسید که این شعر به کدام آیت الهی اشاره می کند:

و چون هیچ کس پاسخ نداد خود آیه بالا رو خواند.

*این آیت هم بشارت است بر اینکه ما در این عالم تنها نیستیم و خداوند فرشتگانی را قرین زندگی ما کرده است و هم هر لحظه یادآوری می کند که مراقب آنچه می گوییم و انجام می دهیم باشیم، زیرا کاتبانی هستند در کنار ما که آن را می نویسند و هیچ کس نمی تواند دعوی کند که:

*من از خدا سخن می گویم و برای خدا سخن می گویم و عهد خدا را نمی شکنم، و در عمل وکیل شیطان باشد و پرونده های او را دنبال کند. زیرا علاوه بر فرشته ای که حقیقت را ثبت خواهد کرد خود شیطان نیز او را ریشخند خواهد نمود:

* إبن ادهم همان ابراهیم ادهم صوفی مشهور است که تخت و دیهیم پادشاهی را رها کرد و در دامن درویشی گریخت و از پادشاهیِ عاریت به سلطنت حقیقی رسید و هم تخت و تاج و ملک و ثروت و هم نام و شهرتش بر جای ماند.

پادشاهانِ جهان از بدرگی بو نبردند از شراب زندگی
ورنه ادهم وار سرگردان و دنگ ملک را بر هم زدندی بی درنگ
مثنوی